Okul çağı sağlıklı davranışları yerleştirmek ve çocuğunuzda olumlu bir beden imgesi geliştirmek için iyi bir dönemdir. Elbette, çocuğunuz hasta olur olmaz, onu mümkün olduğu kadar çabuk iyileştirmek istiyorsunuz. Bununla beraber, hasta olmamasına çabalayın ve hasta olduğunda da çocuğunuza armağanlar vermekten sakınınız.
Akut bir hastalık hem sizin hem de çocuğunuzun üzerinde psikolojik etkilere sahip olabilir. Eğer çocuğunuz okul çağının ilk dönemindeyse, yumuşak bir akut hastalığa hareketlilik ve aşırı faaliyetle tepki verecektir. Eğer çocuğunuzun dinlenmesini istiyorsanız bu davranışı sizi hayal kırıklığına itebilir. Yatak istirahati üzerinde çok fazla ısrarlı omamak genelde daha iyidir, çünkü pek çok bozukluk için istirahat yardımcı olmayabilir.
Eğer çocuğunuz şiddetli bir akut hastalığı geçirmiyorsa halsiz ve hassas bir hale gelmişse şaşırmayın, çocuğunuzun uyku ve yeme alışkanlıklarında bozukluklar ortaya çıkabilir ve eğer bunlar becerikli bir şekilde düzene sokumazsa, çocuk iyileştikten sonra da varlıklarını sürdürebilirler. Çocuğunuzun doktoruyla birlikte, çocuğunuzu rahat ettirmek ve bu konuda onu bilgilendirmek için elinizden geleni yapın.
Kronik bir hastalığın çocuğunuzun psikolojik gelişimini değiştirmesi akut bir hastalıktan daha muhtemeldir. Çocuğunuzun ruh hali, günün büyük bir kısmını evde geçirmek ve okula gidilemeyen günler sayesinde yavaş yavaş artan toplumsal yalnızlık tarafından kolaylıkla bozulabilir. Bu, özellikle sürekli bir yetersizlik durumunda doğrudur. Çocuğunuz kendisini çaresiz hisseder ve daha küçükken yaptığı davranışlara geri dönebilir. Bu, çocuğunuzun kişilik gelişimini ve aile, okul içerisindeki rolünü değiştirip gerilecektir.
Eğer dikkatlice ele alınmazsa kronik çocuk hastalıkları bazen, okulla ilgili problemlerin gelişmesini destekleyebilir, örneğin, eğer ailesi hasta çocuğa kırılabilir bir çiçek gibi davranma ya başlarsa, çocuk eve muhtemelen daha çok bağlanacak, hatta okul fobisinden dolayı acı çekecektir.
Kronik bir hastalığı oian okul çağı çocuklarından bazıları aşın derecede bağımlı, endişeli, pasif ve çekingen olurlar. Diğerleri hastalıklarını inkar edip, çok çabuk bir şekilde aşırı bağımsız davranmaya başlarlar. Yeterlilik ve kendine güven kazanmak için kendi eksikliklerini gerçekçi oiarak kabul edebilen çocukların bu iki uç noktaları arasında davranışın en iyi düzenlenmesini ortaya çıkar.
çocuğunuzun bu orta yolu bulmasına yardımcı olabilirsiniz. Yine de, bu görev kendi başınıza omuzlayamayacağıniz kadar büyük olur. Bu durumda akraba ve arkadaşlarınızdan destek isteyin, sağlık bakım görevlilerinden alınabilecek psikolojik danışmanlık yardımcı olabilir.
Okul öncesi çocuktan farklı olarak okul çağı çocuğunuz hastalığı anlama yeteneğine sahiptir. Bu noktanın kavranmasıyla bozukluğun psikolojik yükünü azaltma fırsatı da ortaya çıkmaktadır. Anlayabileceği sorulara sadece yanıtlar vermekle çocuğunuza oldukça yardım edebilirsiniz. Çocuk açıkça ifade etmese de, hastalığın kötü davranışları için bir ceza olduğundan korkabilir. Bu korkuları ifade etmek ve bunların temelsiz olduğu hususunda onu temin ederek yardıma olabilirsiniz.
Çocuğunuzun doktoruyla birlikte, hastalık üzerine kontrol kazanmada aktif bir role sahip olması için kronik bir hastalığı olan okul çağı çocuğunu teşvik edin. Örneğin astım hastalığı olan çocuklar bu hastalığın semptomlarını tanımayı Öğrenebilirler. Bu, astım hastalığının ciddi bir hal almadan önce tedavisini de mümkün kılar. Tedavinin başlatılmasının reddi sık görülen bir sorun olduğundan kronik bir hastalığa böyle yaklaşım, hastalığın ilerki gençlik döneminde İyi kontrol edilmesine olanak tanır.
Eğer çocuğunuzun kronik bir hastalığı varsa, sizin onu çok fazla korumanız, üzerine düşmeniz ve artık sınırlamalar getirmekten vazgeçmeniz doğaldır. Ayrıca, yanlış ümitler doğurup onları çöpe atan kanıtlanmamış "şifalar" aramaya karşı çıkmayı da güç bulabilirsiniz. Bu tür teşviklere karşı çıkın ve çocuğunuzu mümkün olan en canlı, normal ve faal hayatı yaşamasını destekleyin.
Okul devam ve fiziksel araştırmalar da dahil olmak üzere gerekmedikçe çocuğunuzu faaliyetlerden uzak tutmayın. Katılmak istediği ve katılabileceği tüm faaliyetlere çocuğun dahil edilmesi hususunda çocuğunuzun öğretmeni ve okul hemşiresi ile konuşun.
Çoğu durumda, akranları jimnastikte ya da oyun alanında eğlenirken çocuğunuzu ders çalışmaya zorlamak adil olmayacaktır. Yitirilen yalnızca fiziksel alıştırma değildir. Aynı zamanda toplumsal faaliyetlere de katılmak ihtiyacındadır. Eğer grup faaliyetleri çocuğunuz için çok ağır olursa, jimnastik öğretmeni ona Özel bir program önerebilecek kadar esnek olmalıdır, sınıfın geri kalan kısmı birdiğer alıştırmayı yaparken sizin çocuğunuz özel bir takım alıştırmalar yapsa bile, en azından kendini dışlanmış hissetmeyecektir.
Çocuğunuz bir süre hastanede kalmak zorunda olabilir. Hastanenin pek de korkunç bir yer olmadığı hususunda ona yardımda bulunabilirsiniz. Önce, konuyu baştan sona görüşmek suretiyle bu yeni deneyime onu hazırlayın. Çocuk hastanelerinin çoğu ön kabul programları, intibak programlan ve turlar da Önermektedir. Çocuğunuz hastaneye girince ona beğendiği bir kitap ya da oyuncak getirerek, orada kalışını daha az tehditkâr bir durum haline getirebilirsiniz. Çocuğunuzla mümkün olduğunca çok kalmanız özellikle önem taşımaktadır.
Eğer tedavi cerrahi müdahale gerektiriyorsa, çocuğunuzda oluşan korkuları yenmeye çalışın. Çocuğunuzun cerrah ve anestezist ile Konuşup sorular sormasını sağlayabilirsiniz bu çok yararlı olacaktır.
Yetişkinlerde ise, bir hastalıkla yüz yüze gelmek ve onunla savaşmak, hasta şahıs kendi bakımını da yapıyorsa, muhtemelen başarılı olacaktır. Küçük çocuklar bile içgüdüsel olarak kendilerinden bir şeyler saklandığını anlarlar. Her tıbbi ayrıntıyı tartışmanız gerekmemektedir. Halen çocuğunuz Kendi bakımı hususunda kararlara varacak derecede denetime sahipse, normal olarak gelişecek ve daha büyük bir gayretle iyileşmeye doğru gidecektir.

Not:Burada yer alan yazılar bilgilendirme amaçlıdır, İlaç önerisi ve tedaviler için lütfen doktorunuza başvurunuz..